وقــتــی یــه دخــــتـر
واســه یــه پـسـر اشــک مـیـریــزه
یــعـنــی واقـعــاً عـاشـقـشــه
امـّـــا . . .
وقــتـی یــه پـسـر
واســه یه دخـــتـر اشــکـ بـریــزه
یـعــنــی . . .
دیــگــه نـمـیـتـونــه
هــیـچ دخـــتـر دیــگـه ای رو
مــثـل اون دوســت داشـتـه بـاشــه
تو غصه نخور ٣٣١٥٥٨٩ بلا تکلیف ٣٣١٥٥٩٠ دار و ندار ٣٣١٥٥٩١ دیگه میرم ٣٣١٥٥٩٢ حلقه ٣٣١٥٥٩٣ تغییر کردی ٣٣١٥٥٩٤ نگران ٣٣١٥٥٩٥ بهونه ٣٣١٥٥٩٦ منو ببخش ٣٣١٥٥٩٧ تو عوض شدی ٣٣١٥٥٩ مسافر ٣٣١٥٥٩٩ تو آزادی ٣٣١٥٦٠٠ اشتباه کردم ٣٣١٥٦٠١ خدانگهدار ٣٣١٥٦٠٢ خدانگهدار قطعه ٢ ٣٣١٥٦٠٣
فاطمه جونم خیلی دوست دارم از همینجا بهت میگم
پیشاپیش ( ‘ ; ‘ ) می بوسمت (‘; ‘ ) یکی این ور ( ‘ ;’) یکی اون ور یادت باشه اولین رو بوسی عیدو من کردم…پیشاپیش سال نومبارک.
از همـان ابتدا دروغ گُفتند…؛
مَگر نگفتند که "من" و "تـو" ، "مـا" می شویم؟!
پس چرا حالا "من" این قدر تنهاست!
از کِی "تـو" اینقدر سنگـ دل شد؟!...
اصلا این " او" را کِه بازی داد؟!...
که آمد و "تـو" را با خود بُرد و شُدید "مـا"!
می بینی... ،
قصه ی عشقـمان،
فاتحه یِ دستور ِ زبـان را هَم خوانده است...؛
